Adım Mehmet Selçuk Esmer 1950 Diyarbakır doğumlu-yum. Barışçı, uzlaşmacı olduğumdan, olaylara mantıklı çözüm bulduğumdan bazı arkadaşlar Barış diye hitap ederler.
Yaşamım çalkantılı, karmaşa içinde geçti. Bazen diplerde, bazen de zirveyi gördüm. Hayatta yapayalnızlığı çoğu kez yaşadım. 18 yaşında doğduğum yerden koptum. Her zaman bir başımaydım. Kırıldım, büküldüm ama asla eğilmedim. Defalarca ölümü yaşadım, çok ölümler gördüm. ''Çıkmayan canda umut vardır'' derler ya, her defasında dimdik ayakta kalmayı başardım.
Hani kimine yüklüce miras kalır, ya da şans oyunlarında para kazanır ya, benim de yaşamım boyunca en büyük şansım doğru evlilik yapmamdır. Bugün hala nefes alıyor, hatta yazabiliyorsam eşimin bunda payı büyüktür.
27 defa Ameliyat geçirdim. Bence nedeni yerleştiğim Akdeniz İkliminin bağışıklığı köreltircesine nemli oluşu. Yıllar boyu yaşadığım yerlerde her türlü mikroba karşı dirençli olan bünyenin bağışıklık dengesinin sıfırlaması sonucudur.
Asla hak yemedim, haksızlığa direndim. Kimseye kul olmadım.
Bir gün hastanede yatarken, yandaki yatakta yatan ünlünün ziyaretçisi gazeteciler, yazarlar konuşmamı, anlattığım dilimi o kadar çok beğendiler ki, bana mutlaka sen de yaz dediler. Bu nedenle ben de yazdım.
Romanımda yaşamımdan bazı kesitler, acı ve tatlı anılar sizi sürükleyecektir.
İşte bu nedenle romanımın adı ''Yaz Dediniz Ben De Yazdım'' diye adlandırdım. Bu ilk romanımdır. Okuyucu beğenirse devamı olan ikinci romanım da gelecektir.
Saygılarımla.
(Tanıtım Bülteninden)