YÜREĞİMİ AVUÇLARINA BIRAKTIM DÜŞÜRME E Mİ?
YARIMSIN YALNIZKEN
Bir tohum
Düşer yüreğe
Sürüm verir filizler
Fide olur
Çoğalır orman olur
Bulursun diğer yarını
Yüreği yüreğin olur
Tamamlanırsın
ARKA SOKAĞIN ÇOCUKLARI
Büyük şehirlerimizin çoğunda görürüz onları.
Çoğu zaman yağmurlarda, karda arabaların camlarını silerek ekmek parası bulmaya çalışırlar.
Kimi zaman köşe başlarında mendil satarlar.
Gören kim olsa, acıyarak bakar yüzlerine. Çoğu dokunamaz bile.
Üstü başı yırtıktır, kirlidir yüzü, elleri.
Herkes sıcak arabalarından inip, sıcak evlerine gitmişken, onlar yaktığı ateşin etrafında toplanıp alabildikleri kuru ekmekler yerken, yırtık kazaklarından bedenlerine ok gibi işleyen soğuklarda üşümemeye direnirler. Sümükleri akar, iki sözünden birinde öksürür.
Bir şey sorduğunuzda korkar konuşmaya. Yanına gittiğinizde, her an kaçmaya hazır, ürkek bakar yüzünüze.
İşte bu kitap o çocukların hayatını anlatıyor.
Çoğunlukla görmemezlikten geldiğimiz, gördüğümüzde belki de hor gördüğümüz o sokak çocukları.
Yaşadıklarından çok onların, yeniden hayata dönüşlerini anlatmaya çalıştım.
(Tanıtım Bülteninden)