“‘İlhan… İlhan…’ dedim, sesim havada kaldı.
n
İbrahim oğlu Yusuf ailesinde iki İlhan var.
n
Biri beş yaşında ölen İlhan. Adını ben koymuşum.
n
5 Mayıs 1941’de öldü.
n
Biri öldürülen İlhan.
n
17 Aralık 1944’te Artova’da doğdu.
n
7 Kasım karanlığında, Mamak Askeri Cezaevi’nde C Blok F Koğuşu’nda, iki tutuklunun kolları arasında sağ dizi üstüne çömeldi.
n
Kolları yana sarktı. Başı hafif öne düştü.
n
‘İlhan… İlhan…’ dedim, sesim havada kaldı.
n
Üstüne uzattıkları battaniyeyle aldı götürdüler.
n
O gitti, ben kaldım.”
n
O tarihten sonra Muzaffer Erdost,
n
Muzaffer İlhan Erdost oldu.
n
Kardeşine son seslenişi olan İlhanİlhan kitabevini kurdu.
n
25 Şubat 2020 tarihinde hayata veda etti.
n
Feyziye Özberk, Muzaffer İlhan Erdost kitabıyla yaşamın tüm fırtınalarına rağmen ayakta kalan ve üretmeye devam eden devrimci bir aydının portresini çiziyor.
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n