Dokuz göbek soylardan Kam olan Öksüz kıyga.
n
Dün çocuktu şimdi genç kız
n
Onca çağ geçtiği yollar, erdiği sırlar,bildiği özler gördüğü gözler,
n
duyduğu sözler daha bir net şimdi…
n
Kam olmak bu idi
n
Kıyga biliyor artık.
n
El gibi gönenmedi belki, içindeki iyi ile kötünün cenginde.
n
Yüreği parçalandı ama başı hep dik, sözü hep tok oldu…
n
Sırlar çözüldüğünde hoş ola…
n
Kamlar bilirdi, görürdü ama söylemezdi.
n
Söylemek gerek diyordu bazen, tutamıyordu kendini.
n
Her bildiğini döylemek , doğru olmazdı ya
n
Çağ gerekti söylemek için ve beklemek doğru çağı.
n
Yükseliş için sır gerek
n
Onca Kam o gece geldi. Sır öğretmeye , el vermeye!
n
Dokuz soyun ulu Kam katun’u yüksel dediler.
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n