Sokakların esir aldığı vakur bir sessizliğe yağan yağmur damlaları…
n
Virane olmuş gönlüne içine akan su misali ne de olsa en güzel duamsın.
n
“Ben sadece sana aminim” dedi kadın. Geriye koca bir aşk kaldı, belki de kendini buna şahit olurken bulacaktı kadın, kalbine değinen uçsuz bucaksız göklere uçurdu aşkıyla adam.
n
Aldığı her nefeste seni anıyordu dudakları, aşkı ruhi olmuş canına ah ede ede sormuşlar deli misin divane mi, diye. Cevap vermiş kadın, sen iste deli de olurum divane de.
n
Aklımı aldı gitti ufak bir tebessümü, gözyaşları yaktı canımı. Sevdası vurdu yüreğine.
n
Ömrünün bitişini belirlemiş sanki, gittiği günle kalbinin derinliklerinde saklasın beni bir ömür, bir asır.
n
Şu kalbimi açıp baksa, görse içimdeki kopan fırtınayı, onsuz geçen zamanlarımı, karaya kapkaraya benzeyen tavrımı, hâlimi görse, görse de şahitliğin en büyüğünü yapsa!
n
Kalbi virane olmuş adama acılarını alıp savursa başka diyarlara, ah etmezdi Asmin belki bu yaşadıklarına…
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n