Kadın olmak zordu.
Yıllarca sessiz ve yalnız kadınlar için mücadele eden diğer kadınların hayatları da gün geliyor, benzer yollara çıkabiliyordu.
n
Eser, bir zamanlar sesini yükseltebilen hatta avazı çıktığı kadar bağırabilen kadınlardandı.
n
Ve bir gün geldi, sesi kısıldı, gücü tükendi.
Ve gün geldi mücadele etmek değil, hayatta kalmak öncelikleri arasına girdi.
n
Mücadele etmek, konuşmaktan zordur.
Bunu o da anlamıştı.
n
Hayatlar bir anda değişebilirdi, bir saniyede. Onun hayatıysa, bir gecede yerle yeksan oluvermişti.
Hayatlar değişebilir. Acı olan, geri dönüşü olmayan yollarda benliğini de kaybetmekti.
n
Benliğini kaybetmişti Eser.
Kendine saygısını yitirmiş, hayallerini unutuvermiş, ailesini koruyabilmek için sesini kaybetmek zorunda kalmıştı. Sesini kaybeden kadınlar, düştükleri kuyudan çıkabileceklerine umudu olmayanlardı.
n
Neyse ki onu yalnız bırakmayanlar vardı.
Gözleri gülsün diye çabalayanlar...
n
Bir gecede değişen hayatından geriye kalan tek güzel şey, dostlarıydı.
n
Sonra bir ezgi duydu. Gözleri doldu.
Yüreğindeki yaralar kapanmaya fırsat bulamadan tekrar kanadı.
n
Sonra bir el dokundu eline, bu sefer korkmadı. Bir zamanlar başkalarının hayatına dokunan kadının hayatına bir el, bir yürek dokundu.
n
Issız bir gece yarısı, bir merhem dokundu yaralarına.
n
Sonra biri çıkageldi bir gün. Yıllar sonra kendi sesini duydu.
n
"Şiddete Hayır!" diye bağırdığı o yıllara inat sesi artık daha gürdü.
n
Bir kadın doğdu küllerinden bir gece, yeniden...
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n