Roma’nın belki de en tartışmalı imparatorlarından Nero’nun eğitmenliğini yapmış,Roma’nın o çetin ve katlanılması zor dönemlerinde Stoa felsefesine sığınıp ahlâk üzerinepek çok eser vermiş olan Lucius Annaeus Seneca bu eserinde ‘tutkuların en kötüsü’ olaraknitelediği öfkenin kaynağını, türlerini ve çarelerini araştırıyor. İnsanların kötülüğe olanmeylinin ancak mantık yoluyla dizginlenebileceğini savunan Seneca, öfke kontrolünde demantık yürütme sonucunda ortaya çıkması gereken yüce gönüllülüğü, hoşgörüyü vetelkinleri ön plana çıkarıyor. Romalı bir yazarın tüm insanlığı ilgilendiren bir sorun olanöfke üzerine yazdığı bu eser, evrensel çapta uygulanabilecek pek çok öğüdü deiçermektedir:“Kısa süre sonra şu son nefesimizi vereceğiz. Bu anda, henüz nefes alıp verirken, henüzinsanların arasındayken insanlığı onurlandıralım. Kimseye korku salmayalım, kimse içintehlike arz etmeyelim, kayıplarımızı, uğradığımız haksızlıkları, suiistimalleri, sataşmalarıhiçe sayalım ve zaten kısa ömürlü olan aksiliklere yüce gönüllülükle katlanalım. Dediklerigibi, biz hesap kitap yapıp kaygılanmakla meşgul olurken ölüm her an bizi bulabilir.”
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.