HEYBE
n
n
Bir tarafta bulup bulup kaybeden,
n
Öte yanda hep kazanan haybeden…
n
n
Mesel diye, masal diye söylenir,
n
Gerçeklere misal diye söylenir…
n
n
Kimisine ibret olur kıssalar,
n
Kimi tınmaz ensesine bassalar…
n
n
Derûnunda neler saklar hâneler?
n
Gönüllerin gözüdür divâneler…
n
n
O gözlerden bakmasını bil yeter,
n
O mecrada akmasını bil yeter…
n
n
Kafdağı’dır aklın durduğu sınır,
n
Hayâlin mantığı vurduğu sınır…
n
n
Hayat masal; her kitapta sen varsın,
n
Oku ey dost; bu kitapta sen varsın…
n
n
Söyle nesin ruh gidince hey beden?
n
Gel sen de nasibin al bu heybeden…
n
n
“Heybe”nin hamulesi; can özü, gönül sesi,
n
Taşınsın çağdan çağa sevgilerin heybesi…
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n
n