el-Bahrül-Medid fî Tefsiril-Kurânil-Mecîd isimli tefsir, zahirî ve bâtınî ilimlerde üstat Ahmed Ibn Acibe el-Hasenî es-Sâzelî (k.s)ye aittir (1124/1809).
n
Bu tefsir, baştan sona yüce Kurânın zahiri tefsiri ile tasavvufî işaretlerini bir arada sunan; zahirle batını, şeriatla hakikati, ilimle irfanı, nakille tecrübeyi, delille müşahedeyi, amelle edebi, dille gönlü, sözle aşkı kaynaştıran orijinal bir tefsirdir.
n
İbn Acibe, elliye yakın eserin sahibi bir alim ve kâmil mürşit olarak bu tefsirini mürşitlerinin tavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmıştır.
n
Eserin zahirî tefsir kısmı, Beyzâvî, Ebüs-Suûd, Nesefî, Kurtûbî, İbn Atiyye ve İbn Cüzey gibi Ehl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden oluşmaktadır. Tasavvufî işaretlerini ise, Kuşeyrînin Letâifül-İsârâtı, Baklînin Arâisül-Beyânı, Hikem-i Ataiyye başta olmak üzere Kûtül-Kulûb, İhya, Avarif gibi tasavvufun ana kaynaklarından yapılan nakillerle, müellifin müşahede, tecrübe ve tavsiyeleri oluşturmaktadır.
n
(Tanıtım Bülteninden)
n