Şiir; yaşamın yüzümüzdeki çizgileridir. Ruhumuzu kucaklayan sessizliktir. Pır pır eden yüreğimizdir “Yaşayan Duygular.”
n
Evetlerimizi, hayırlarımızı, isyan eden sözcüklerimizi, gökyüzünü aydınlatan güneşi, ılgıt ılgıt esen rüzgârımızı seslendirendir “Yaşayan Duygular.”
n
Yarıda kalan düşlerimizi, özlediğimiz öykülerimizi, dünyanın çeşitli yankılarını, umutlarımızı, kayıplarımızı anlatır “Yaşayan Duygular.”
n
Yalnızlığımızı, ıssızlığımızı, susturulmuşluğumuzu, terk edilmişliğimizi, kaybedilişliğimizi anlatır “Yaşayan Duygular.”
n
Peşinden koştuğumuz düşlerimizi, yanıtlanmayan seslerimizi serinleten bir soluk gibidir “Yaşayan Duygular.”
n
Keman sesi kadar dokunaklı, erken açılıp kapanan kapıların gıcırtıları, sürüklenen gölgelerin peşindeki hüzünlü gizemdir “Yaşayan Duygular.”
n
Gecenin solgun ışığında attığımız kahkahalarda, kadehlerde, aynalarda, gizemli mekânlarda okuduğumuz şiirlerdir “Yaşayan Duygular.”
n
Mutluluğu tatmış âşıkların, örümcek ağıdır “Yaşayan Duygular.”
n
Yaşamın derinliklerinde bir gizem, ruhumuzda konaklayan sessizliktir. Hikâyemize eşlik edip, kaleme döken‚ ‘‘karagün dostu gibidir” “Yaşayan Duygular.”
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n