Doğal yaşama ilişkin varlık ve nesnelere karşı duyulan mantık dışı korku, Simon Estok’un Ekofobi Hipotezi’nde en güzel kavramsal karşılıklarını buluyor. Estok’un ekofobi üzerine güçlü önermeleri, hem kuramsal olarak sağlam temellere dayalıdır, hem de Estok’un “sahte ekoloji” olarak adlandırdığı, insan reflekslerinin karanlık yönünün ortaya çıkardığı şeyi duygulanımsal ve bilişsel olarak idrak etmemize olanak tanımaktadır. Estok, genetik materyalizmin, hayvan çalışmalarının, ekomedyanın ve ekopsikolojinin kesişen yansımaları aracılığıyla, okuru ekofobi durumunun ekopsikolojik ve ekokültürel salınımları içerisine dahil ediyor. Bu kitap, insanlığın kaygı veren ekolojik bilinçsizliği gerçekliğine birçok insanın gözlerini açacak ve okuyucuyu bu bilinçsizliğin temsil ettiği varoluşsal problematiğinden kurtaracaktır.
n
n
―Serpil Oppermann, Avrupa Edebiyat, Kültür ve Çevre Araştırmaları Birliği (EASLCE) Eski Başkanı, Çevreci Beşerî Bilimler Merkezi Müdürü, Kapadokya Üniversitesi, Türkiye.
n
n
Mükemmel bir araştırmanın kapsamlı bir argüman çerçevesinde savunulduğu bilimsel bir çalışma olan Ekofobi Hipotezi, Simon Estok’un, günümüz çevresel felaketlerinin insanın doğal çevresine karşı geliştirdiği korkuyla yakından ilintili olduğuna dair yıllardır sürdürdüğü dikkatli çalışma ve araştırmalarının ürünüdür. Bu korku, çevreci yazının tescilli ana teması olan doğayı ve canlıları sevmek konusuyla birlikte ele alınmalıdır. Bu kitap, okuyucuları derinden sarsacak nitelikte bir eserdir. Aynı zamanda bu sonu gelmeyen çevresel kriz ortamına nasıl gelindiğinin tarihsel, psikolojik ve maddesel bir anlatımı olmasının yanı sıra, artık neden şimdi eko-epistemolojik yapımızın ya da rahatımızın bozulması zamanı geldiğinin de açıklamasıdır.
n
n
―Jeffrey J. Cohen, Edebiyat ve Çevre Çalışmaları Derneği (ASLE) Eski Eş-Başkanı, Beşerî Bilimler Fakültesi Dekanı, Arizona State Üniversitesi, ABD.
n
n
Simon Estok bu çok beklenen, ustalıkla kaleme alınmış, heyecan verici, dopdolu ve son derece ikna edici savıyla biyofili kavramına karşı çıkıyor ve bu kavramın hatalı noktalarını düzeltiyor. Burada Estok’un başarısını görüyoruz. Kuramın dik yokuşunda emin adımlarla ilerleyen ve tartışmalı alanların göklerinde kanat çırparken, Estok ikna sanatını ustalıkla konuşturuyor ve genetik materyalizmin tehlikeli sularından ekomedyanın, hayvan çalışmalarının ve evrimsel psikolojinin nispeten sakin kıyılarına uzanan uçsuz bucaksız ekofobi tartışmalarında baş döndürücü ifadeleriyle okuyucu çarpıyor. “Sahte ekoloji” ve “çöpün eyleyiciliği” gibi kavramlar üzerine sunduğu baş döndürücü görüşlerden, insanın doğaya karşı verdiği toplu tepkilerin geneline hâkim olan karanlık, çatışmacı, sömürgeci tutumlar ile yansıtma psikolojisine dayalı korkulara uzanan bir yelpazedeki tartışmalarla dolu olan Ekofobi Hipotezi, çevreci beşerî bilimler alanında çalışan herkesin okuması gereken bir çalışma.
n
n
―Dr. Jonggab Kim, Beden Çalışmaları Enstitüsü Müdürü, Konkuk Üniversitesi, Seul, Güney Kore.
n
n
İnsanların, insan-dışı doğa ile olan ilişkileri yakınlık, çatışma ve iki uçta seyreden karmaşık duygulara ilişkin geniş bir yelpazeden oluşur. İnsanın doğaya karşı tutum ve davranışlarının psikolojisi, hem ilgi çekici hem de açıklaması güç bir çalışma alanıdır. Çok çeşitli kültürel metinlerden derlediği kanıtlara dayanarak, Simon Estok bu kışkırtıcı “ekofobi” çalışmasında duygu yelpazemizin karanlık ve korku dolu yanıyla bizi yüzleştiriyor. Bu çalışma, medeniyetimizin gezegene neden bu kadar duygusuzca davrandığını açıklamamıza yardımcıolabilir.
n
n
―Paul Slovic, Psikoloji Profesörü, Oregon Üniversitesi, ABD.
n
n
Bu heyecan verici ve geniş kapsamlı kitap, Estok’un ekofobi kavramının yalnızca ekoeleştiri ve ekomedya çalışmaları için değil, aynı zamanda da atıkların yaygınlaşıp artmasıyla, insan-dışı varlıklara karşı uygulanan sistematik şiddetle ve gezegendeki hayatın gittikçe yok oluşuyla mücadele için önemini gösteriyor.
n
n
―Stacy Alaimo, Edebiyat ve Çevre Çalışmaları Derneği (ASLE) Eski Eş-Başkanı, Oregon Üniversitesi,