“Yoktun.yok...Deme durmuş çayda tomurcuk kokusuydun.İlmiklerinde sesininİnce ince gecelerdesüzülen türküler vardı.Hışırtısında yaprakların damla damla akarhazan mevsimleri olur, nehirlerle taşardık.Tan ışıklarında gözlerin gözlerim olurBirbirimize birikirdik.Isınır ağlardık…Yalnızdık.Çocuklarımız vardı peşisıra koşturduğumuz.Sütünü içirdiğimiz bebeler...birbirimizden geçerken gözlerini bize dikerlerdi.Cennette çiçek nasibin yalazı parlaray yüzünde dünya yanardı.Uçuşan tüller gülüşümüze dolanırtelaşlı kırlangıçlar yavrularını öperdi…”
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.