Gönül Hanım hayat uzun bir yolHer durakta bir parçam eksildiBölüne bölüne büyüdümBak çocukluğum durmadan ağlıyor`Ne olur, ne olur beni geri al` diyor.Eskiden uzansamYıldızları yerinden sökerim derdimKainatı avuçlarımda taşırım zannederdimÇocuktum bölüne bölüne büyüdüm,Bu yaşa geldimŞimdi şu mikrop kadar küçük dünyaKalbimde büyüyen bir çıbanGönül HanımKalbim benim iyilik düşleyen saatimNe çok yordum onu zamana karşı kürek çekerek
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.