Hiç sekmezdi. İnsanlar bana baktıklarında sadece
n
devlet yardımı alan genç ve hamile bir kadın görüyordu.
n
Kollarımdaki Lucy'ye baktıklarında,
n
gördükleri bir hataydı.
n
Çok yanılıyorlardı.
n
O, benim yaşadığım apartmanın yanındaki eve
n
taşınana dek bu yargılayıcı bakışların beni yıkmasına
n
izin veren türden bir kadın değildim.
n
Beni tanımasa da zihninde nasıl biri olduğuma
n
dair bir imaj çizmeye başlamıştı. Yuvarlak karnımı,
n
Lucy'nin yalnız kalamamasını, göz altlarımdaki torbaları ve nasıl göründüğüme aldırmamamı yargılıyordu.
n
Kabaydı, aylarca da böyle kalmaya devam edecekti. Sonra bir şey oldu, ne olduğunu tam olarak
n
bilmiyordum. Yargılayıcı Adam, Lucy ve benim
n
–ayrıca bebek Eli de dahil–
n
dostluğunu hak ettiğimize karar vermişti.
n
Beklenmedik bir dostluk kurmuştuk,
n
böylece benim ve çocuklarımın etrafında
n
gülümsemeye başlamak zorundaydı.
n
Yine yanılmıştım, Elijah kaba değildi. Korkutucuydu. Onun tuhaf nazik hareketleri beni sarıp sarmalıyordu.
n
Elijah sadece arkadaşımdı.
n
Değil mi?
n
Hay sektireyim. Yanılmıştım.
n
Yine.
(Tanıtım Bülteninden)
n