Sevgili şairgündüzleri küçük bir kahve çekirdeğiyimgeceleri avlunun sır kâtibi olurumsen rüyama girince içim nasıl taşıyoryatağına sığmayan ırmaklar kadar ağırinsan da kaderinden izler taşır alnındafal bakmaya tenezzül etmedim bu sebeptentutsaklığı lebaleb doldurduğum fincanailk kez bir gönül eri gül yaprağı bıraktıbu dergâhın ateşi gül dalıyla harlanırsırrıma vâkıf olman seni üstün kılıyoruyan da gönül közü henüz küllenmemişkenhaneme odun taşı şu karşı koruluktan
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.