Ve şiirde ölen insan gerçek hayata açar gözlerini
Şairin cennetindeMürekkepten bir denizKalpten bir güneşRuhtan bir gökyüzü vardırSonsuz kollarını açar dizeler o insanaSever onu, sevdirirYeşile, sarıya Ama maviye doyururAzdır, özdür lakin sonsuzdur şairin sofrasıÇünkü gerçektir orasıÇünkü hayattır orasıOrası gerçek hayattır çünküOraysa cennetŞairin cenneti…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.