O gün, akşamın olmasını hiç istemedim. Ama zaman benim isteğimle ayarlanmıyor. Ben ne kadar istemesem de akşam oluverdi. Annemden aynayı isteyince hiç ikiletmedi. Elim titreye titreye aldım aynayı. Gözümü kapattım, yüzümün hizasına kaldırdım ve bir süre gözlerimi açmadan bekledim. Ve... Gözlerimi... Aç..tım!
Neredeyse uçacaktım. Bu gördüğüm ben miydim? Bu güzel yüz, bu ışık saçan gözler benim miydi? Elimde tuttuğum ne güzel aynaydı!
Okudum güzel oldumKendimi özel buldumHer yöne bir yol vardıİnsanda karar kıldım
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.