Elif gibi...
Elif gibi olunmalı
Yokluk aynasında makes,
Bir başınayken de sese,
Dostunu, arkadaşını,
Sese bürüyen bir nefes..
Ne eğilen, ne bükülen,
Sözlerinde özü gizli,
Yiğit, vakur ve izzetli
Boynu yalnız Rabb'e bükük,
Çaresizce kırık, dökük,
Her durumda razı hükme,
Münzevi, sade, azade...
Ok, mızrak gibi dosdoğru,
Kalem misali yazmalı
Hak, adalet, hakikati
Kılıç misali kesmeli,
Zulümleri, esareti...
Yanmalı içten, derinden,
Dumanını göstermeden,
Aydınlatmalı alemi,
Damla damla erimeli,
Aynı gözyaşları gibi...
Sonra düşmeli toprağa,
Can vermek için tohuma,
Gökler selama durmalı,
Yeniden varoluşlara...
Sonu gelmez yolculukta,
Haber almalı ezelden,
Ebede almalı ezelden,
Yola hükmedene arif,
Yalın ve sade bir çizgi,
Sessiz bir durak olmalı...
Cemal-i Rahman'a meftun,
O'ndan gayrisine ağyar,
Yar'a hizmetkar olmalı,
Arıtıp her zerresini,
Sevdasına yar kılmalı,
Tepeden tırnağa insan,
Baştanbaşa aşk olmalı...
- Ahmet Kağan Karabulut
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.