Yıllar, on yıllar, yüz yıllar süresince nice yükler taşımış; nice kuşaklar, nice devirler gelip geçmiş, nice yıkımlara nice zaferlere, nice acılara nice şölenlere tanık olmuş, fakat sabırlı, bilgece suskunluklarını hep koruya gelmişlerdir.
Sait Faik’in “Köprü” şiirinin ilk dizeleri ilk okuyuşumdan bu yana ezberimdedir:
İnsanlar köprüden geçmediği zamanAcaba köprü düşünür mü?...1970 başlarının Londra’sında Thames kıyılarında hüzünle dolaşan genç şairinaklından gerçekten de Dylan Thomas’tan şiirler geçiyordu…On dört yıl sonra 1984 başlarında ise, katılmadığım karar celsesinde sekiz yıl ağırhapis cezasına mahkûm edilen bir “düşünce suçlusu” olarak kendime ait olmayanbir pasaportla yurt dışına çıkabilmiş olmanın ilk saatlerinde trenle DramaKöprüsünden geçerken, o köprüden söz eden şiirimi yazıyordum…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.