Can kıyılarında ulumayla açılıyor Karabakı, ve birden çatırdamaya başlıyor her şey: Evler, yollar ve uyku. Kör bakışlardan bir dağ dikiliyor karşımıza. Ölüm, tanrının unutulmuş bir adı mı?
“Sen çıksan da çıkmasan da aşılmıştır dağSen affetsen de affetmesen de boynu geyiğinVurulmuştur, dürülmüştür kitabı insançocuğununÇobandan krala değin satır satır toplanmıştırEt, kararmış elleriyle murdar meleklerin.Dilin, karakazanlarda kaynayan karadutBitirmiştir şarkısını, senin şimdiden işittiğin.”
Tanrının Şarkısı, s. 98
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.