İlhami Batı, şiirin yıkımını anlamı bozarak görüyor. Anlam burada katışıksız bir görüntü olmaktan çok, bir delilin, çağrışımın toplandığı, anlamı harekete geçiren bir bozgun sarsıntısıyla okuru ele geçiriyor. Batı, Kabına Sığmayan Zerre’de dili bozuyor, dili yeniden inşa ediyor, okurun dikkatini şiirlere yöneltiyor. Dikkatli okur, bu şiirlerde gizli bir dil olduğunu görecek. Kabına Sığmayan Zerre, taşmanın ve görmenin ortak diyaloğuyla sesleniyor:
Asılı hali hazırda Hızır’ıBeklercesineBazı intiharlar işlevini yitirsinDiyedir
Sebep görmüşçesine binSurat tek karışta toplanmışSankiBelki de vakit yüzüneÇarpsın diyedir
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.