Sıkı çocuklar yitirdik, sert garibanlarHep kendini mahvına âşık olanlarEvlerinden eksilmedi kara ıslıkGözlerinde külhani bir öfkeHınçla mezar kazıdılar içlerineKolonya içen baba, kömür yardımı, küfürbaz patronTükürmedim ağzımdaki kanı, yuttum sessizce
Kaybettik tüm kitapların bildiğiniÖğrendik, kendimizi yine kendimiz yıkarKeskin bir çiçektir kalbimizHep karanlıkta açar
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.