Medine’den Başlayıp Kerbela’ya, Nusaybin’e Uzanan
n
Nil’in Kıyısında, Kahire’de Son Bulan Bir Hayatın
n
Ali ile Fatıma’nın Biricik Kızı Zeynep’in Romanı
n
Kim bilir kaç zaman sonra konuşmaya başlamıştı. Kararını dile getiren kelimeler ok olup ailesinin kalbine saplanmıştı. İmam Zeynel Abidin’in başı önüne düşmüş, kara gözlerinden iri iri yaşlar dökülmüştü.
n
“Halam!” demişti. “Akıl ve sabır timsali halam. Sen ne yapacaksın orada yapayalnız?
n
Biz ne yapacağız burada yapayalnız!”
n
Zeynep o gün yola çıkamamıştı. Bahçede çevresine toplanan akrabalarının, komşularının yüzüne ayrı ayrı bakmıştı. Ağlamaklı bakan bir kadının yüzünde çocukluğunu görüyordu, kaşları çatık bir adamın yüzünde Hüseyin’in gençliğini,
n
genç bir kadının yüzünde annesini, diğerinde oğulları Muhammed ve Avni’yi, diğerinde Kasım’ı, diğerinde Müslüm’ü… Yaşamı birkaç dakika içinde geçmişti gözlerinin önünden.
n
“Gitmekten başka çare yok!” demişti.
n
“Ehl-i Beyt’in hatta tüm Medine’nin iyiliği için… Gitmekten başka çare yok!”.
n
n
(Tanıtım Bülteninden)
n