“Kimsesiz yollarda gözledim seni. Hiç kimseye demedim. Sessizce bekledim. Gün doğarken bir serçe uçururdum gönlümden, neredesin, hangi dağda, hangi yolda bilmeden... Neredesin? Kaç zaman oldu? Hep seni bekledim. İlle de sen. Sadece sen... Duyduğum her silah sesi ya sanaydı ya da senden. Kalbi tetik durmak nedir bilir misin? Bir an değil. Bir gün değil... Her sabah yılankavi yolların sonundaki vadiden yukarıya, dağlara bakarım. Her akşam dağ gölgeleri küçük ilçemize vurduğu vakit, dağımızı anarım. Çay sensiz acı. Gün sensiz ıssız. Yol önümde açık ama menzilin yönü kayıp. O sebepten, ben kimsesiz yollarda gözledim seni. Sessizce bekledim. Diledim...”
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.