Ayşe Zekiye, Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminin önemli kadın yazar ve aktivistlerinden birisidir. 1908-1909 yılları arasında Selanik’te yayımlanan Kadın’ın hemen her sayısında, benzer yıllarda İstanbul’da yayımlanan Mehasin’in dört sayısında yazısı bulunan Ayşe Zekiye’nin bu dergilerde kalem oynatmasındaki temel amacıkadınların daha iyi yaşam koşullarına kavuşabilmesi için yol gösterici olmaktır.
Ayşe Zekiye aynı zamanda çeşitliyardım kuruluşlarında görev alır, 2. Meşrutiyet’in ilanından sonra Selanik’te kurulan Osmanlı Kadınları Cemiyet-iHayriye-i Nisvan’ın başkanlığını yapar. 1909 yılında Bir Pederin Hatası başlığıyla bir de roman yayımlar. Romanbir paşanın farklı sınıflara mensup iki kadından dünyaya gelen iki kız çocuğunun yaşamlarını konu alır.
Kızkardeşlerin karakter yapılarındaki ayrılığın sürekli vurgulandığı, “kibirli” Enise ile “güzel ahlak sahibi” Fıtnat’ınyolları “annelik” üzerinden ömürleri boyunca kesişecektir. Annelik duygusunu tadabilmek için kendisinin olmayanbir çocuğu çeşitli entrikalarla sahiplenen Fıtnat roman boyunca Ayşe Zekiye’nin kaleminin himayesi altında kalır.İnsanlara fiili bir kötülüğü dokunmayan Enise ise romanın şirret, kıskanç kişisidir. Roman, iyilik ile kötülüğünsınırlarının muğlaklığını göstermesi bağlamında dikkat çekicidir.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.