Bahara kavuşma sabrımız bize kupkuru dallarımızı sevdirebilmişti. Asıl sevmeyi başardığımız şey ise bahar telaşından bizi çekip alan ve kalbimizi köklerimize çeviren o eşsiz yaratıcıydı. Korkacaksak, köklerimizin çürümesinden korkmalıydık. Gece ile gündüz, evrenin eşsiz ve kusursuz döngüsünü, hiçbir şeyin sabit olmadığını olmayacağını hepimize ısrarla anlatmaya çalışıyordu. Üstelik o en karanlık vakitler bedenleri, varlıkları, alemi tıpkı bir yorgan gibi sarıp sarmalıyor, koruyor, iyileştiriyordu.
(Tanıtım Bülteninden)
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.