Marketin hemen yanında bulunan evin basamağında oturuyordu.
“Adın ne?” dedim çocuğa.“Mutlu” dedi.“Ne güzel ismin varmış.” dedim.“Ben seçtim.” dedi.“Nasıl yani?” dedim.Gözlerimin içine baktı, Sessizce gülümsedi: “Öyle işte!” dedi.“Sana top alayım mı?” dedim.“Çikolata daha iyi.” dedi.“Bekle” dedim. Tekrar markete girip çikolatayı aldım, Çocuğa uzattım: “Al bakalım…”
O sırada evin kapısı açıldı, içeriden bir kadın çıktı. Elinde tuttuğu bir çift koltuk değneğini çocuğa uzattı: “Al bakalım Efeciğim, artık gidebiliriz.”
Çocuk değneklere tutunarak doğruldu ve uzaklaştılar. Arkalarından bakarken anladım ki;"Mutla” olmak bir seçimdir…
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.