Ne zaman ki biz, bizi kaybettik, çocuklarımızı da kaybettik ve hellip;
Bizim zamanımızda çocuk suçları olarak okul koridorlarında koşmak, istiklal marşı okunurken düzgün durmamak, el kaldırmadan öğretmenle konuşmak geliyordu.
Ya da bayramda, bayram namazına geç kalmak, şeker toplarken birkaç şekere birden el uzatmak, arabaların arkasından koşmak, çocuk suçları olarak konuşuluyordu. Ne oldu bize ki artık çocuk suçları olarak annesini kesmek, babasını silahla tehdit etmek, sokakta araba yakmak, öğretmenini köşe başında şişlemek, güvenlik kamerasına el sallayarak hırsızlık yapmak kayıtlara geçer oldu?
O çocuklar mı başkaydı, bu çocuklar mı başka?
O anne babalar mı başkaydı, bu anne babalar mı başka?
O günkü terbiye metotları mı başkaydı, bugünkü terbiye metotları mı başka?
Biz nerede hata yapıyoruz?
Yapıyoruz ki yanı başımızda büyüyen o masum yüzlü sevimli çocuklar, bir süre sonra dünyamızı zehir edecek hale geliyorlar.
İşte bu kitapta, bu soruların cevaplarını bulabilmek için bir mum yakılıyor.
Çocuk terbiyesinde doğru zannedilen yanlışlarla yüzleşiliyor.
Belki de herkes kendisi ile yüzleşiyor ve hellip;
Çünkü kendimizi kaybettiğimiz yerde, çocuklarımızı da kaybettik, biliyoruz ve hellip;
Önsöz
Hani derler ya ilk göz ağrım diye...
işte, elinizde tuttuğunuz bu kitap benim yazarlık se-rüvenimin ilk kitaplarımdan biri.
Yıllar önceydi...
Paylaşacak çok şeyim vardı, çocuk eğitimine dair...
içimdeki bir ses, "Yazmalısın, paylaşmalısın çocuğa dair bildiklerini." diyor, bir diğeri ise "Yazsan ne olacak, kim okur ki?" diye itiraz ediyordu...
Üniversite yıllarımdan beri aldığım notlar vardı, ya-zık olmaz mıydı onlara, ne de özenerek biriktirmiştim onları anne-babalar ile paylaşmak için... Uzunca yıllar Avrupa'da edindiğim gözlemlerim vardı, söylenecek, kritik edilecek şeyler birikiyordu zihnimde... Dahası, kendi kültürel kaynaklarımızdan edindiğim heyecan verici bilgiler vardı... Mevlânâlar, Yunuslar, Hacı Bektaşlar, Itriler, Haime Analar... İstanbul beyefendisinin nasıl yetiş-tirildiğine dair yöntemlerimiz vardı... Şefkat, merhamet, mahcubiyet, tevazuu gibi insanın en kıymetli hâzineleri vardı, bugün unutulmaya yüz tutmuş... Okuduğum bilim-sel makaleler, araştırmalar, kitaplar vardı... Dahası ben bir babaydım; çocuk yetiştirmeye dair hatalarım, yanlış-larımın acıları, doğrularımın sevinci vardı paylaşacak...
Belki de farkında olmadan çocuğu tanımaya baş-lamıştım ben... Çocuk hiç de zannedildiği gibi bir "bas belası" değil, insan olma mücadelesi veren zayıf biriy-di... Tek dayanağı anne-babası, içinde yasayacağı yetişkinler topluluğu idi...
Ama gel gör ki, çocuğa dair yanlış imajlar, onun bir "kedi gibi" terbiye edileceği yanılgısını oluşturuyordu...
Onun bir duygu dünyası olduğu unutulmuştu. Aşağıla-nıyordu mesela çocuk... Azarlanıyordu yanlış yaptığı bir iste, yanlısın ve doğrunun ne olduğunu henüz bilmeden üstelik... Çocuğun bir duygu dünyası olabileceğine çok dikkat çekilmiyordu.
Onu "adam etmek" için gerektiğinde cezalar veriyor, "akıllansın" diye şiddet uyguluyordu yetişkinler. Ve ben çocuğu iste bu gürültü içinde, sersemlemiş bir halde, sağa sola bakarken buldum.
İçim acıdı...
Çocuğa yardım etmeliydim, ama nasıl...
Çocuğun bu kadar yanlış tanınmasını nasıl değiştire-bilirdim ki... Utanıyordu anne babalar kendi arkadaşla-rının yanında, çocuklarının çocuksu davranışlarından... Toplum da anne-babaları utandırıyordu "Nasıl çocuk yetiştirmiş, suna bak..." diye. Çocuğun utanılacak biri olmadığını, onun acemi, küçük bir insan olduğunu an-latmayı denemeliydim...
Kim dinlerdi beni bilmiyorum... Çocuğu ceza ile eğit-meye çalışmanın bir utanç değil, gelenek halini aldığı günümüzde ne söyleyebilirdim yetişkinlere?
Olsun... Yazmalıydım... ve iste elinizde tuttuğunuz bu kitabı acemice kaleme aldım.
Önce çok yadırgandım, "Ne diyor bu adam?" diye...
Eleştirildim... Koca bir toplumun karsısında kendimi yapayalnız hissettim...
Ama gün geçtikçe, "Korkmayın, çocuk iyidir." sözüne inanlar, çocukla dost olmaya başladıklarında kendilerini de çocukla iyi ettiler... Çocukla çocuk olmanın keyfi başkaydı. Bunu tadanlarsa başka anne-babalara da "gel sen de çocuk ol" diye el uzattılar...
Bir "çocuk dostu" hikâyesi başladı ülkemizde...
Geri dönüp baktığımda, su küçük bilgi kaynağı kitap 100.000’in üzerinde satıs yaptığını; daha da önemlisi ardından yazdığım kitapların cesaretini oluşturduğunu görüyorum.
Bugün artık çocuğun "ceza ile adam edilmeye çalı-şılmasının" tek ve geçerli bir eğitim metodu olmadığının konuşulması heyecan verici...
Çocuk aziz bir misafirdir, anne-babaların evinde "bir süre" kalmak üzere... O süreç bitince misafirler evden ayrılır. Ebeveynler geri dönüp aziz misafirlerine nasıl dav-randığını hatırladığında mahcup olmamalı, utanıp piş-manlık yaşamamalılar...
Kim ki aziz misafirine saygı gösterir, onun dünyayı öğrenmesine gönüllü rehberlik ederse, o çocuğunu kazanır...
Kazanılmış çocukların var olduğu bir dünyada ya-sama arzusu ile...
İÇİNDEKİLER
Teşekkür 9
Önsöz 11
Embriyo Psikolojisi 15
Genetik karakter nedir? 15
Psikolojik karakter 16
Embriyo psikolojisi 16
Anne-Çocuk Arasındaki Sır 19
İlk saatlerin önemi 21
Çocuğun özellikleri bilinçaltına kaydediliyor 21
Ten, göz, koku 22
Anne Sütü Gereksiz mi? 25
Anne sütü 25
Anne sütü, bebeğin her şeyi 27
Anne sütü, kanseri önler 29
Anne sütünün ağız sağlığıyla bağlantısı 29
Emzirme ve uyum süreci 30
Çocuk İhtiyaç Duyduğu An Sevgi Alabilmeli 33
ihtiyaç duyulduğu an sevgi 34
Ofisle kreş arasına sıkışan anneler 35
Duygusal yakından ayrılma 36
Kreş mi, büyükanne mi? 36
O Yüzden Bazıları "Şıpsevdi" 39
"Sevme engelli" olma 40
Anne sevgisinin yokluğu,
çocuklarını sevememeye de yol açar 40
Kişi kendiyle yüzleşebilmeli 41
İlgisiz Çocuk Sendromu 43
Bazı anneleri bekleyen risk 43
Ne yapılmalı? 44
"Evlatkolik" Anne-Babalar 47
Bağımlılık mı, sosyal hayata hazırlanamama mı? 48
Çocuk hata yaptıkça tecrübe kazanır 49
Bağımlı ebeveynin çocuğunu bekleyen birkaç tehlike 50
"Bağımlılık" kaos, "bağlılık" huzur getirir 51
Pembe Babalar, Hırçın Anneler 53
Anne gibi anne, baba gibi baba olmak 53
Baba, ailede otorite temsilcisidir 54
Anne şefkat temsilcisi, denge unsurudur 55
"Arkadaş" Değil; "Baba" Gibi Baba 59
Babalar artık nerede? 60
Çok yoğun baba modası! 62
Babasız çocuklarda davranış bozuklukları görülür 62
Çocuk Eğitimi ile Çocuk Terbiyesi aynı mıdır? 65
iyi eğitilmiş çocuk, iyi terbiye edilmiş midir? 65
O halde "çocuk terbiyesi" nedir? 66
Tanımadan "Çocuk Terbiyesi" Olmaz 69
Şahin'in korkak bir kargaya dönüşme hikâyesi 69
Çocuğunuzu yeniden keşfedin 71
Başarı mı başarısızlık mı ölçü olmalı? 73
Çocuğu en iyi anne tanır 74
Akıllı Uslu Çocuk, Terbiyeli Çocuk mudur? 77
Çocuğun Çocuk Olduğunu Unutmayın! 81
Çocuk İçin Oyun Önemli bir "İş"tir 87
Oyun, oyun değildir 88
"Haydi, git biraz oyna!" 89
Oyalamak mı, oynamak mı? 90
Çocukla oyun oynamak, beceri ister 90
Çocuk oynadığı oyunun hâkimidir 91
Oyun amaçsızdır 91
Adem Modaya değil, çocuğa uygun oyuncak 92
Güneş ^ aydan küçüklere 93
2 yaşa kadar 93
3 yaşından sonra 93
3-5 yaş arası 94
6-8 yaş arası 94
9-11 yaş arası 95
12 yaş ve üzeri 95
Asıl Tehlike Oyuncak Silah Değildir 97
Anormal davranışlar çabuk bulaşır 98
Çocuğun dünyasındaki kırık noktaların işareti 99
Çocuk oyuncak silahlardan nasıl uzak tutulmalı? 100
Sanal Oyunlar Şiddete Yönlendiriyor 103
"Hepinizi öldüreceğim!" 104
Sanal sorumlulukla "yarı gerçek" yaşam 105
Sanal Yolla Ruhsal Hastalık Bulaşıyor 109
internet teknolojisi masum değildir 110
Anne-babalar dikkat 111
Çocuğunuzun Öfkesini Söndürmeyin 113
Öfke, sosyal hayatı düzenler 114
Öfke, çocukları tacizden korur 114
Öfkenin önüne geçilmezse zararlı olmaz mı? 115
Öfke zehir, vicdan panzehirdir 116
Vicdan ve öfke dengesi 117
Çocuk anne-babanın yankısıdır 119
Ebeveynlerin vicdanı, çocukların vicdan tohumudur 120
Bahane, vicdanı öldürür 121
Duyarlılık vicdanı besler 123
Yalan, Vicdan Zehirlenmesidir 125
Yalan, kişiliği koruma ihtiyacından kaynaklanır 125
Yalan, öğrenilen bir davranıştır 128
Çocuk dünyası ve yalan 129
Yalan söyleyen çocuk için ne yapılmalı? 130
Çocuklarda Korku ve Hayata Hazırlanma 133
Korku doğal bir süreçtir 134
Korku provaları 134
Cinsel Eğitim mi, Mahremiyet Eğitimi mi? 139
İstenmeyen gebelik ve bulaşıcı hastalık korkusu 141
Cinsel eğitimle mahremiyet eğitimi arasında ne fark var? .... 142
Mahremiyet Eğitimi 147
Temel Davranış Refleksi hangi yaşta ve
nasıl kazandırılmalıdır? 148
Kardeş, Kardeşin "Kuma"sıdır 153
Kıskançlık onun kanında var 153
Tahrip edilen duygular kıskançlığı başlatır 154
Çocuklara eşit davranmak, kıskançlığı körükler 154
Adaletsizlik, kıskançlığı doğurur 156
Adaletsizlik, güvensizliği;
güvensizlik de kıskançlığı tetikler 156
Statü kaybı ve kıskançlık 157
Çocuklar arası yaş farkı kıskançlıkta rol oynar 157
"Tıpkı babası gibi gözleri var" 158
Çocuğum Hareketli mi, Hiperaktif mi? 161
DEHB nedir? 161
DEHB'nin belirgin özellikleri nedir? 162
DEHB nasıl oluşur? 163
DEHB'nin tedavisi var mıdır? 164
Son bir tavsiye 165
Anne, Allah Nerede? 167
Bilinçaltında büyüyen öcü 168
Her kalpte Allah varsa "O" kaç tane? 169
Çocuğunuzu Allah İle Korkutmayın 171
Zorlu Süreç: Tuvalet Eğitimi 175
Tuvalet eğitimi, anneyle çocuğu yakınlaştırır 177
Tuvalet alışkanlığı çok defa psikolojiktir 179
Pratikte neler yapılabilir? 179