Nuri Pakdil, Biat I, Biat II ve Biat III adlı kitaplarında, anamalcılığa karşı duruşu, sömürünün karşısında ve emeğin yanında olmayı, kirli mülkiyetin arındırılmasını, kara siyasayı, yerli düşünceyi, kimliksizleşmeyi, Afrika’yı ve Ortadoğu’yu vurguluyor.
Pakdil, Cumhuriyet dönemi edebiyatını şöyle değerlendiriyor: “Cumhuriyet dönemi edebiyatı, Asya’dan, Afrika’dan, Ortadoğu’dan kopuk bir edebiyattır. Daha da kötüsü, Ortadoğu’yu yadsıma belgeleriyle doludur. Cumhuriyet dönemi edebiyatı, halkının inançları dışında, halkına karşı oluşan bir edebiyattır.”
Biat’taki şu tespit ise, Nuri Pakdil’in bütün eserlerini anlamak için okuruna ışık tutuyor:
“Yerli düşünce, edebiyatımızın umududur. Çünkü edebiyatımız yerli düşünceyle beslendikçe edebiyatla halkın ilişkisi doğallaşacaktır. Ülkemizde edebiyatla birlikte gelen, yerleşen yabancılaşma, yine ancak edebiyatla ülkemizden atılacaktır.”
Pakdil, yazılarında inancı, coşkuyu, protestoyu, başkaldırıyı, isyanı ve teslimiyeti çaprazlama kurgular içinde dile getiriyor.
(Tanıtım Bülteninden)