Diyordum ki ne için yaşamalı insan
Neye inanmalı,
Kendisini var edene mi adımlamalı
Yoksa tutsak edilmiş değerlere mi koşmalı
Araf bunun adı
Ne bir adım ileri ne bir adım geri
Aynı yerdeyiz işte, hepimiz aynı şeyin peşinde
Farklı olursan yaşayamazsın, un ufak edilirsin
Biçare hazırlarsın sonunu
Bastığın toprak oturduğun taş tanığın olur
Kendinle kalırsın
Tutsak edilene koş hırsla, at sırtındaki yükü
Bu değil mi senden istenen, benden, bizden istenen
Var olamazsın işte kendin olursan
Anla bunu, yol al
Eğil sana doğru diyene, yaşamak için
Bak işte katılırsan kalabalığa yol da senin, sefil yolculuk da.
Yurdanur Kaya; zorlamadan uzak, duru Türkçesiyle kaleme aldığı şiirlerinde, pek çok insanın ucundan kıyısından üzerine düşündüğü konuları kendine özgü bakış açısıyla irdeliyor.
(Tanıtım Bülteninden)